เรามาเดินเล่นที่ ปะตูไซ หรือ ประตูชัย ปะตูไซก็สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1960 คะ ในช่วงที่มีสงครามอินโดจีน สหรัฐได้สั่งซื้อปูนซีเมนต์มาเพื่อก่อสร้างสนามบินแห่งใหม่ แต่ยังไม่ทันจะได้สร้าง สหรัฐแพ้สงครามซะก่อน ลาวจึงได้นำอุปกรณ์ทั้งหมดมาสร้างปะตูไซ ซึ่งก็ได้รับอิทธิพลมาจากประตูชัยของฝรั่งเศส และปะตูไซ แห่งนี้ ก็ยังเป็นอนุสรณ์เพื่อระลึกถึงวีรชนชาวลาวผู้ที่เสียชีวิตสงคราม และเป็นวีรชนที่ถือว่าเป็นผู้ปลดปล่อยประเทศลาว
จากปะตูไซ เราก็เดินมาเยี่ยมเพื่อนชาวลาวที่เราเรียกเค้าว่า คุณครู แต่จริงไม่ใช่คุณครูหรอกคะ แต่คุณครูเค้าเป็นคนที่มีโลกทัศน์น่าสนใจมากๆ มาทุกครั้งก็จะมาเยี่ยม พึ่งทราบว่าคุณครูพึ่งออกจากโรงพยาบาล เพราะถูกรถชน แถมคนที่ชนก็ลอยนวลไปเรียบร้อย คุณครูบอกว่ายากมากที่จะตามเจอ อืม..ฟังแล้วก็ไม่รู้จะพูดยังไง คุณครูก็เป็นคนลาวที่ได้มีโอกาสไปทำงานที่ รัสเซีย และ ฝรั่งเศส พออายุมากขึ้นจึงตัดสินใจกลับบ้าน ภรรยาก็เปิดร้านขายข้าวจี่ ( ขนมปังฝรั่งเศส ) คุณครูสามารถพูดได้ 3 ภาษา คือ อังกฤษ รัสเซีย และฝรั่งเศส มาเยี่ยมทีไรก็จะมีเรื่องเล่าให้ฟังเสมอ ชอบมาก
หลังจากที่เราเยี่ยมคุณครูเรียบร้อย ก็ทำให้เรานึกถึงเพื่อนอีกคนที่คุณลีโอ ( ที่เลิฟ ) เจอเมื่อปีก่อน เป็นคนที่น่าสนใจมาก เป็นคุณปู่แล้ว เท่ห์มากเที่ยวแบบว่ามีเงินในกระเป๋าไม่กี่เหรียญ เงินดอลล่าร์ไปถึง 10 เหรียญ เป็นคุณปู่ที่น่ารักมาก เพราะสื่อสารกันด้วยภาษารัสเซีย เพราะคุณปู่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ส่วนเราและคุณลีโอ ก็พูดรัสเซียไม่เป็น แต่ก็คุยกันได้รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง คุณปู่เดินทางท่องเที่ยวจากประเทศรัสเซีย เที่ยวมาเรื่อยจนถึงลาว นอนข้างถนน และไม่มีเงินทำวีซ่ามาเที่ยวไทย ตอนหลังมีฝรั่งชาวสหรัฐจ่ายเงินค่าวีซ่าให้ จำนวน 1000 บ. พวกเราจึงบอกว่า มาไทย เราจะให้ที่พัก
หลังจากนั้น คุณปู่ก็มาถึงไทยได้จริงๆ คุณปู่บอกว่าเรื่องนอนไม่มีปัญหาเพราะขอนอนตามวัดก็ได้ หุหุ เชื่อแกเลย และเราก็ให้ที่พักกับคุณปู่ตามที่บอกไว้ ก็เลยให้พักที่อพาร์เมนต์ของเพื่อน โชคดี เพื่อนไปเที่ยวเวียดนามพอดี อิอิ คุณปู่แกก็น่ารัก เล่าให้เราหลายเรื่อง แถมโชว์แผนที่ทำมือ อิอิ ให้ดู หลังจากนั้นคุณปู่พยายามที่จะกลับรัสเซียทางพม่า แต่สุดท้ายก็ไปไม่ได้ คุณปู่ก็บอกว่าจะไปอินเดียต่อโดยทางเรือ ก่อนกลับเราก็ส่งเสื้อผ้าคุณปู่ไปซัก เพราะเสื้อผ้าแกก็มีกลิ่น สงสารแต่พี่แม่บ้านที่ซักผ้า อิอิ คุณปู่บอกว่าชอบเมืองไทยมาก เพราะคุณปู่เดินทางเข้ามาประเทศไทยทางเชียงราย มีคนช่วยเหลือคุณปู่ แถมยังมีคนเอาจักรยานให้คุณปู่ไว้ใช้เดินทาง แกชอบใจมากๆ เลย เป็นไงบ้างคะชอบไหม? เพื่อนของเราทั้งสองคนจากประเทศลาว
สุดท้าย ก็ สบายดี:-)นะคะ
No comments:
Post a Comment