เดินแอ่วหาของกินอร่อยๆที่ตลาดราตรี : Rati Market

เรากับคุณลีโอ ได้มีโอกาสมาที่จังหวัดมุกดาหาร ช่วงนี้ต้องเศรษฐกิจพอเพียงซะหน่อย เที่ยวง่ายๆและไม่นาน เราเริ่มเดินเล่น ช่วงแดดร่ม เดินริมฝั่งโขงซะหน่อย มุกดาหารก็จะตั้งอยู่ตรงข้ามกับแขวงสะหวันนะเขต ของประเทศลาว ทราบข้อมูลมาว่าสามารถซื้อตั๋วรถบัสที่บริษัทท่องเที่ยวที่นี่ เดินทางไปถึงเมืองเว้ที่เวียดนามเลย มุกดาหารก็ดูจะเป็นเมืองน่าท่องเที่ยวเหมือนกัน เราเริ่มเดินที่ตลาดอินโดจีนก่อนคะ ตั้งอยู่ริมฝั่งโขง ร้านค้าเยอะมาก



สินค้าก็คล้ายๆกับท่าขี้เหล็กที่เชียงราย ผ้าต่างๆจากลาว สินค้าจากจีนและก็สินค้าพื้นเมือง ของที่ระลึกจากบ้านเราเอง แต่ที่เราชอบคือร้านนี้คะ ร้านพี่เค้าเป็นรถตู้คะ ขายเสื้อผ้าแนวเก๋ไก๋ ใช่เล่น ดูน่ารักดี




ส่วนนี้ร้านกาแฟ คุณลุงเค้าจะจอดอยู่ตรงข้ามกับวัดคะ มีลานเอนกประสงค์ไว้นั่งเล่น เดินเล่น และใกล้ก็จะเป็นท่าเรือที่สามารถข้ามไปฝั่งลาวได้




ท่าเรือข้ามฝั่งคะ ดูป้ายมา ค่าเรือ 10000 กีบก็ประมาณ 40 บ.ฝั่งนู้นก็คือฝั่งลาว ถ้าจำไม่ผิดจะเปิด 8.00-16.00 น.คะ เดินจนเริ่มหิวก็เลยเดินกลับมาที่ตลาดราตรี ตลาดราตรีจะอยู่ในเมืองอยู่ใกล้กับศาลากลางจังหวัดคะ แต่เราเดินมาจากตลาดอินโดจีนก็ไม่ไกลเท่าไร เดินสบายๆ ตลาดราตรีนี้ใหญ่เหมือนกันแฮะ ของขายเยอะมาก ขอบอก




อาหารน่ากินๆ เพียบ เราเดินซื้อของกินเพลินจนลืมไปว่า จะกินหมดรึเปล่า? แถมยังซื้อกลับกรุงเทพฯ อีกต่างหาก ขนมกะหรี่ปั๊บ ซื้อกลับบ้านมาด้วย อร่อยมากๆ





ลอดช่อง ทับทิมกรอบ ใส่กล่องเตรียมกันแบบนี้เลย อันนี้ก็ดูน่ากินดี แต่เราไม่ได้ลอง เล็งอย่างอื่นไว้แล้ว





น่ากินไหม เราลองแล้วชอบมากคะ ข้าวเกรียบปากหม้อ กับสาคูไส้หมู




แต่นี่เปรี้ยวขอ ชอบมากอาหารเวียดนาม ข้าวคลุกแหนม แหนมเนืองราคาเริ่มต้น 30 บ. หุหุ..ถูกใจเรา ผักเพียบขอบอก แต่พี่สาวเค้าบอกว่าพริกเผ็ดมาก จะต้องบอกรสชาติที่ต้องการพี่เค้าจะได้กะประมาณได้ถูก

สุดท้ายนี้ ต้องตบท้ายด้วยขนมไทย อร่อยมาก แถมราคาไม่แพง ชอบแอ่วต่างจังหวัดก็ตรงนี้แหละ ถูกใจ อาหารอร่อย สะอาด แถมราคาไม่แพง ถูกใจเปรี้ยวเหลือเกิน อิอิ

ตอนจบของประเทศลาวแล้วค๊า

กลับจากลาวมาตั้งหลายวัน ลืมว่าตัวเองจะต้องโพสต์จนจบ ( ทะยอยโพสต์ ลืมตอนจบซะงั้น )นั่งลอยหน้าจอคอมพิวเตอร์ ไม่ยอมทำงาน ตอนแรกตั้งใจจะเดินทางขึ้นลาวเหนืออีก แต่เงินหมด โลกนี้มันช่างโหดร้ายกับเปรี้ยวเหลือเกิน จำใจกลับไทยเพราะมีอีกหลายภาระกิจ รออยู่ พูดถึงเรื่องลาวกันดีกว่า การเดินทางจากลาวมาไทยทางเวียงจันทร์ ก็ไม่ได้ยุ่งยากเลย



เพียงแค่เดินมาที่ตลาดเช้า ด้านนี้เป็นด้านหลังนะคะ เลือกมุมนี้มาเพราะตอนนี้เค้าปรับปรุงห้างกันใหญ่ สวยขึ้นเยอะ น่าจะให้ทันเปิดกีฬาซีเกมส์ ค่ารถประจำทางจากลาวมาไทยก็สามารถเลือกได้ 2 เส้นทางคือ หนองคาย 50 บ.และอุดรธานี 80 บ. ถ้าเป็นชาวต่างชาติคุณจะต้องมีวีซ่าเรียบร้อยแล้ว จึงจะสามารถซื้อตั๋วได้




เราเลือกซื้อตั๋วอุดรธานีคะ เดินทาง 10.30 มาถึงอุดรธานีก็ยังไม่เที่ยงเลยคะ เสียเวลาที่ด่านเล็กน้อยเท่านั้น บาย บาย เวียงจันทร์ ก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาอีกครั้งเมื่อไหร่ เพราะการเดินทางครั้งนี้ออกจะเหนื่อยและลำบากเล็กน้อย คงต้องพักเมืองลาวไปอีกสักระยะ ( Bye Bye Laos )




มาถึงแล้วอุดรธานี เราซื้อตั๋วกลับกรุงเทพตอนบ่าย 3 โมง ก็ยังมีเวลามาเดินหาของกินที่ห้างโรบินสันต่ออีกต่างหาก จนกว่าจะถึงกรุงเทพฯ ก็ดึก ดีที่ฉลาดตุนของกินไว้ก่อน กลับจากลาวเห็นทุกอย่างแล้ว..อยากกินเต็มไปหมด หุหุ งบประมาณการเดินทางในครั้งนี้ก็ไม่มากมายเท่าไร กลับมา..ดิ.. ต้องรีบปั้มเงิน ฮือ..อยากจะร้องให้ ไม่มีงานทำกะเค้า แล้วจะเอาอะรายกินนะเรา แถมยังต้องเตรียมหาเงินเดินทางทริปหน้าอีก.. ฮือ..

สบายดี... เน้อ - SA BAI DEE - Hello :)

แบกเป้เปรี้ยวเที่ยว ปะตูไซ พร้อมเยี่ยมเพื่อนที่เวียงจันทร์ : Patuxai in Vientiane.

เราเดินทางต่อมาที่เวียงจันทร์ เวียงจันทร์ในครั้งนี้ก็เปลี่ยนแปลงไปบ้างในความรู้สึก ตอนนี้คนลาวก็ออกจะตื่นเต้นกับการเป็นเจ้าภาพกีฬาซีเกมส์เหมือนกัน วันนี้มีแพลนว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนคนลาวด้วย พอมาถึงเราก็เข้าพักที่โรงแรม แสงพระจันทร์ ราคาคืนละ 600 บ.คะ โรงแรมนี้ดีนะ สะอาด เดินจากตลาดเช้ามานิดเดียวเท่านั้น




เรามาเดินเล่นที่ ปะตูไซ หรือ ประตูชัย ปะตูไซก็สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1960 คะ ในช่วงที่มีสงครามอินโดจีน สหรัฐได้สั่งซื้อปูนซีเมนต์มาเพื่อก่อสร้างสนามบินแห่งใหม่ แต่ยังไม่ทันจะได้สร้าง สหรัฐแพ้สงครามซะก่อน ลาวจึงได้นำอุปกรณ์ทั้งหมดมาสร้างปะตูไซ ซึ่งก็ได้รับอิทธิพลมาจากประตูชัยของฝรั่งเศส และปะตูไซ แห่งนี้ ก็ยังเป็นอนุสรณ์เพื่อระลึกถึงวีรชนชาวลาวผู้ที่เสียชีวิตสงคราม และเป็นวีรชนที่ถือว่าเป็นผู้ปลดปล่อยประเทศลาว




จากปะตูไซ เราก็เดินมาเยี่ยมเพื่อนชาวลาวที่เราเรียกเค้าว่า คุณครู แต่จริงไม่ใช่คุณครูหรอกคะ แต่คุณครูเค้าเป็นคนที่มีโลกทัศน์น่าสนใจมากๆ มาทุกครั้งก็จะมาเยี่ยม พึ่งทราบว่าคุณครูพึ่งออกจากโรงพยาบาล เพราะถูกรถชน แถมคนที่ชนก็ลอยนวลไปเรียบร้อย คุณครูบอกว่ายากมากที่จะตามเจอ อืม..ฟังแล้วก็ไม่รู้จะพูดยังไง คุณครูก็เป็นคนลาวที่ได้มีโอกาสไปทำงานที่ รัสเซีย และ ฝรั่งเศส พออายุมากขึ้นจึงตัดสินใจกลับบ้าน ภรรยาก็เปิดร้านขายข้าวจี่ ( ขนมปังฝรั่งเศส ) คุณครูสามารถพูดได้ 3 ภาษา คือ อังกฤษ รัสเซีย และฝรั่งเศส มาเยี่ยมทีไรก็จะมีเรื่องเล่าให้ฟังเสมอ ชอบมาก



หลังจากที่เราเยี่ยมคุณครูเรียบร้อย ก็ทำให้เรานึกถึงเพื่อนอีกคนที่คุณลีโอ ( ที่เลิฟ ) เจอเมื่อปีก่อน เป็นคนที่น่าสนใจมาก เป็นคุณปู่แล้ว เท่ห์มากเที่ยวแบบว่ามีเงินในกระเป๋าไม่กี่เหรียญ เงินดอลล่าร์ไปถึง 10 เหรียญ เป็นคุณปู่ที่น่ารักมาก เพราะสื่อสารกันด้วยภาษารัสเซีย เพราะคุณปู่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ส่วนเราและคุณลีโอ ก็พูดรัสเซียไม่เป็น แต่ก็คุยกันได้รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง คุณปู่เดินทางท่องเที่ยวจากประเทศรัสเซีย เที่ยวมาเรื่อยจนถึงลาว นอนข้างถนน และไม่มีเงินทำวีซ่ามาเที่ยวไทย ตอนหลังมีฝรั่งชาวสหรัฐจ่ายเงินค่าวีซ่าให้ จำนวน 1000 บ. พวกเราจึงบอกว่า มาไทย เราจะให้ที่พัก




หลังจากนั้น คุณปู่ก็มาถึงไทยได้จริงๆ คุณปู่บอกว่าเรื่องนอนไม่มีปัญหาเพราะขอนอนตามวัดก็ได้ หุหุ เชื่อแกเลย และเราก็ให้ที่พักกับคุณปู่ตามที่บอกไว้ ก็เลยให้พักที่อพาร์เมนต์ของเพื่อน โชคดี เพื่อนไปเที่ยวเวียดนามพอดี อิอิ คุณปู่แกก็น่ารัก เล่าให้เราหลายเรื่อง แถมโชว์แผนที่ทำมือ อิอิ ให้ดู หลังจากนั้นคุณปู่พยายามที่จะกลับรัสเซียทางพม่า แต่สุดท้ายก็ไปไม่ได้ คุณปู่ก็บอกว่าจะไปอินเดียต่อโดยทางเรือ ก่อนกลับเราก็ส่งเสื้อผ้าคุณปู่ไปซัก เพราะเสื้อผ้าแกก็มีกลิ่น สงสารแต่พี่แม่บ้านที่ซักผ้า อิอิ คุณปู่บอกว่าชอบเมืองไทยมาก เพราะคุณปู่เดินทางเข้ามาประเทศไทยทางเชียงราย มีคนช่วยเหลือคุณปู่ แถมยังมีคนเอาจักรยานให้คุณปู่ไว้ใช้เดินทาง แกชอบใจมากๆ เลย เป็นไงบ้างคะชอบไหม? เพื่อนของเราทั้งสองคนจากประเทศลาว


สุดท้าย ก็ สบายดี:-)นะคะ